Tassen en sjakosjen, een vrouw kan er nooit teveel hebben! Een ander verzamelt postzegels, ik verzamel tassen en schoenen. En ze zelf maken is nog leuker! (de tassen dan toch, aan schoenen zie ik me niet direct beginnen, hoewel ik eigenlijk wèl heel goed weet hoe mijn ideale schoenen er zouden moeten uitzien!)
Ik heb wel al enkele tassen gemaakt, van eenvoudige rechttoe-rechtaan tasjes tot de tatanne van The Sister Of, maar één van de leukste patronen vind ik de buttercup-bag van made by rae. Ik maakte ze al vier keer, waarvan drie keer op een vrij groot formaat. Bij die grote maakte ik de zijkanten wel wat smaller, anders klopten de verhoudingen hoogte-breedte niet meer zo goed.
Het enige wat ik echt moeilijk vond aan het maken van deze tassen is de schouderband aan de tas bevestigen. Mijn naaimachine en ik zweetten en zwoegden al wat af om door zo veel lagen te stikken zonder dat de naald of de draad brak. In bovenstaande bruinwitte versie had ik dan ook nog vrij dikke kleefvlieseline op de binnenkant gebruikt, waardoor het een nog lastiger karwei werd.
De oplossing bedacht ik bij de zwarte tas, door er twee handvaten aan te maken, één aan elke kant van de tas. Wel een geduldwerkje om ze te vullen met wattine, maar véél gemakkelijker te bevestigen, en ik vind het nog mooier ook zo!
Deze waren kadootjes voor twee lieve vriendinnen.
De dikke tasversteviging heb ik ook afgeschaft, een alternatief vond ik bij ons mama op 't werk. Zij werkt bij Torfs en de "sjakosjen" komen daar toe in deze zwarte beschermhoezen van een soort geperste vezels: I-de-aal als versteviging! Gewoon in dezelfde vorm knippen als de voering en vaststikken aan de voeringdelen vòòr je de tas in elkaar begint te steken.