maandag 29 oktober 2012

Over twijfels, de eerste prijs en een bezoek aan Jonge Sla

Tgoh, dat is hier weer al even geleden hee zeg. Ik verzeker u eerlijk dat dat aan mij ligt, en niet aan u. Ik had/heb de laatste tijd last van blogtwijfels. Twijfels over mijn schrijfsels. 
Dat heeft iedere blogster misschien wel al eens, maar bij mij leidt zoiets tot uitstelgedrag.  Zo erg dat er soms zelfs verschijnselen van afstelgedrag optreden....Maar dat laatste kan ik dan weer niet zomaar over mijn hart krijgen. Want ik ben hier eigenlijk ook nog altijd graag, en ik vind het heel leuk dat u hier leest! En ik lees ook nog altijd heel graag bij u, dat zeker! En dus doen we hier op't gemakske weer nog wat voort, en zien we wel waar we uitkomen.
Maar vandaag wil ik u iets vertellen! Iets dat ik al een tijdje met u wou delen. Maar ja die twijfels hee... 
Soit!

Ik begin bij het begin:
Voorbije zomer las ik op de blog van de immer straffe Madame Zsazsa dat zij nòg een rokje getekend had. Een kokerrokje. En, u las dat hier al, kokerrokjes daar heb ik een zwak voor. Ik moest die dag toch al naar 't stad, op bril-kies-missie voor een goede vriend, en de gazettenwinkel is naast de brillenwinkel. Enkele dagen later rolde het al vanonder mijn machine. Ik maakte het in een stofje dat ik al lang liggen had, maar waar ik nooit het goede patroon voor gevonden had. Tot nu. Mits een paar kleine aanpassingen (ik heb dat soort rokjes liever wat hoger in mijn taille) zat het goed en ik was een tevreden mens. 
Maar, en nu begint het hier eindelijk een beetje spannend te worden, er viel niet alleen een heel fijn rokje te rapen met dat patroon. Er hing ook nog een wedstrijd aan vast, dat kan u een beetje zien op de voorlaatste foto bij Madame. En met die wedstrijd kon je iets redelijk geweldigs winnen.  Dus besloot ik mijn foto in te sturen, onder het motto van 'wie niet waagt,..." enal.
Mijn deelname werd bevestigd, en het leven ging voort. 
Het nieuwe schooljaar begon, de goede vriend was heel blij met zijn nieuwe bril, ik nog steeds met het rokje en de wedstrijd ging uit mijn gedachten. 
Tot ik op 1 oktober een mailtje kreeg, van een mevrouw van het boekske, om mij te feliciteren met mijn eerste prijs. Mijn redelijk geweldige eerste prijs! Manmanman, ik verzeker u, ik was buiten mezelf van contentement en dacht af en toe vertwijfeld dat het een grap was. Maar "het was wel écht waar" lachte de mevrouw aan de telefoon, en twee weken later mocht ik mijn Singer gaan halen op de redactie van Uitgeverij Cascade.  Die uitgeverij is in Antwerpen, en nu moet u weten dat ik eigenlijk een beetje een fobie heb om daar naartoe te rijden. Ik bol zonder veel problemen naar Normandië, sjees naar alle stoffenspektakels overal ten lande, maar als het om Antwerpen gaat, dan neem ik de trein. Of ik blijf thuis. Het is onnozel, ik weet dat, maar het is zo. 
Maar gelukkig heb ik hele lieve vrienden. En zo bood de fijne vriend met de nieuwe bril aan om mijn chauffeur te zijn. 
We zouden op vrijdag gaan, na het werk. Pijlerdanpijlsnel, want om 17u sloot de uitgeverij en het was minstens een uur rijden, zonder files... Juist ja...
"Of ik het erg belangrijk vond om die prijs zelf in ontvangst te nemen?" vroeg de fijne vriend op een avond op café. "Want mijn collega Dorien van de krant De Standaard (En ook van Jonge SlaPlan B en dat mooie gloednieuwe boek 'Goed eten', dat doet watertanden maar een mens ook doet nadenken over zijn eetgewoonten) woont daar niet zo ver van en stelde voor om de machine voor jou te gaan ophalen, zodat wij ze dan bij haar thuis kunnen gaan halen". Wat een lief voorstel! Wat een strak plan! 
En zo holde ik, na een hele dag uren aftellen, vorige vrijdag naar de auto van de fijne vriend en gingen wij op het gemakske (dat is relatief, want ik moest me inhouden om FVO zijn arm niet plat te knijpen van ongeduld) in de file staan naar Antwerpen. Naar Dorien, die ons zo gastvrij ontving in haar gezellige huis met de lekkerste spaghetti en de mooiste keukenhanddoeken ever. En naar de Singer, die daar stond te blinken en waar ik om de paar minuten even naar moest kijken om te zien of hij er nog wel was.  
Ik ben zo blij, dat kan u niet geloven!

woensdag 5 september 2012

Macaron

Deze zomer werd ik 30. Tgoh. 
Ik vond dat niet zo heel erg leuk, dus gaf ik er eentje, zodat dat "leed" door vrienden en gezelligheid verzacht werd. Ik deed mezelf ook een Collette-patroon cadeau, eentje waar ik al lang een oogje op had!
De Macaron
Hoera voor de zakjes...
...en die mooie hartjeslijn!
Er liggen al twee opvolgers te wachten. Met de zwarte-met-roosjes versie zou ik een poging willen doen om het bovenstukje van een T-shirt met lange mouwen te maken. Benieuwd of dat zal lukken!

Het kleine rostje op de derde foto is een sukkeltje. Hij was op zijn vorige thuis niet meer welkom wegens designzetels. Ik had zo met hem te doen en kon het niet over mijn hart krijgen om hem naar het asiel te brengen. Elmo is nog niet helemaal overtuigd, maar hopelijk komt dat wel. Nu nog een naam bedenken! Suggesties iemand?

vrijdag 20 juli 2012

Snuister eens in mijn kleerkast!

Grote kuis in de garderobe! 
Klik op het knopje in de zijbalk en snuister in de spulletjes die ik zelden of nooit gedragen heb, of nooit meer zal dragen.

donderdag 19 juli 2012

Mlle Assorti is klaar voor de festivalzomer!

Toen ik deze laarsjes zag staan in de kringloopwinkel werd ik lichtjes euforisch in mijn hoofd! Hoe geweldig zijn die nu wel ni zeg! Een mens zou bijna gaan hopen op een paar regenachtige festivals... Bijna heh...
De rest van de outfit is trouwens ook kringwinkelbuit. Rokje, T-shirt en gilet alles samen voor 5,95 euro. Tsjakaaa!

vrijdag 13 juli 2012

De hoesjes-worsteling

Of hoe het maken van een simpel gsm-hoesje een queeste werd.
Het begon toen mijn vader mij deze telefoon aan de hand deed. Ik zou uit mezelf nooit zo'n duur ding kopen, mijn slordigheid op dat vlak goed kennende. Maar het was een tweedehandsje, en "tweedehandskoopjes, dat is toch volledig uw ding?!" aldus de (Apple-minded) papa. Bovendien was mijn vorige toestel nogal voorhistorisch en had het net de geest geven. Ik kon dus eigenlijk niet anders. 
Maaaar! Ik kon er een hoesje voor maken! En dat vond ik in het begin dus het leukste aan het hele nieuwe-telefoon-gebeuren. Niet de "coole apps" of de mooie fotootjes (Instagram!), maar het feit dat ik een zakje kon maken in mijn fleurigste stofjes. Assorti (of wat dacht u) met mijn portemonnee
Ik ging dat wel efkes snel fiksen, zo om half elf 's avonds. (Merk op dat het het op dit tijdstip eigenlijk sowieso al niet anders kon dan mislopen, maar goed) 
Het eerste zakje was te smal, ik was stomweg vergeten de breedte van de gsm in te calculeren. 
Het tweede zakje was te kort, er stak een stukje van mijn gsm bovenuit, waardoor hij er altijd uitviel.
Het derde zakje was scheef, omdat ik intussen al scheel keek van vermoeidheid. 
Ik gaf het op, stak de telefoon in het tweede zakje en mezelf in mijn bed. 

Het vierde zakje werd iets speciaals , want ik wou er een uiltje van maken, zoals hier. Ik knipte de deeltjes uit in vilt, en naaide ze zorgvuldig op het zakje. Schoon dat dat was! En fier dat ik was! 
Maar toen bleek dat zakje op miraculeuze wijze toch ook nog weer te smal. En toen kreeg ik een lichte crisis, stopte ik mijn gsm weer in het tweede zakje en negeerde het hele gegeven zo lang mogelijk. Die "coole apps" waren plots veel interessanter.
Maar kijk, uiteindelijk is het toch nog goed gekomen! Want na twee maand(!) in een te kort zakje zit mijn telefoon nu in een zeer fleurig en vooral passend hoesje, mét knoopjessluiting!
En ondertussen heeft de mama ook een nieuwe telefoon, dus maakte ik voor haar ook nog eentje. 
Want ik ben daar intussen kei-bedreven in, in zo'n hoesjes maken!
Ahum...

donderdag 12 juli 2012

Koningsblauw

Sjakosjen-madness* hier!
 Aja want ik heb er nog lang niet genoeg! En zeker niet in zo'n machtig blauwe kleur!
De binnenkant is de blikvanger, met een psychedelisch stofje van het spektakel.
Opnieuw met mijn eigen patroon, want dat geeft ne mens voldoening hé. Ik zette de hengsels deze keer aan de binnenkant vast, zodat de buitenkant wat strakker toont. En ik vind dat precies beter zo. Wat denkt u?


*Handtassen-gekte

vrijdag 18 mei 2012

Fleurig met strik

Weet u nog, vorige zomer? Toen deed ik van prijskamp met een sjakosj met strik. Ik vond dat model wel geslaagd en beloofde mezelf ook een exemplaar. 
Maar toch bleef de stof, geknipt en wel, nog een hele tijd in de kast liggen. Ik was niet overtuigd, geen idee waarom... Schoon stofke nochtans! 
Maar de voorbije week had ik nood aan iets fris kleurrijks! Zonnig geel! Retrogroen! Iets om blij van te worden!
En zo geschiedde...
Missie geslaagd!

woensdag 16 mei 2012

Mlle Assorti steekt zich in het nieuw...

...met stofjes van de markt! 
In dit jeanske maakte ik vorige zomer de Zsazsa-jurk al eens, en toen ik in de paasvakantie op het stoffenkraam nog een lap zag liggen heb ik niet getwijfeld. Het is een zalig comfortabel stretch-stofje!
Ik ben zwaar into kokerrokken de laatste tijd. Het kijken, kwijlen en shoppen op deze site maakt dat er niet beter op! Maar zo'n rokje, dat kunnen we zelf hé! Ik vertrok van dit rokje en tekende er een andere (hoge) tailleband bij.
Het bloesje maakte ik in een heel luchtig tricot. Gekocht voor de schone blauwe bloemekes, maar met een klein hartje, want ik worstel altijd met dunne stofjes. Maar het is echt goede kwaliteit, dus op onze overlock ging dat gelijk niks! Ik ben verliefd op die halslijn!
En terwijl ik toch aan het overlocken was; een bloesje van de restjes van het Liv-kleedje
Et voila, we kunnen weer buitenkomen! 
(Hoewel een streepje zon er bij fijn zou zijn; wat een bleekscheet!)

woensdag 4 april 2012

Alles komt terug.

Nog maar eens een rokje, een rokje uit een boek. 
Niet uit hét boek, maar wel uit één boek. 
Een boek van vorige zomer voor vijftig cent in de kringloopwinkel. 
Een ouderwets boek dat ik vergat op mijn rek, maar vorig weekend toch terug in mijn armen sloot, want 'alles komt terug'.
 
Helaas was het rokje af op de dag dat de zon ook af was. Dat ziet u wel aan de foto's.
Maar hey, alles komt terug! En in tussentijd draag ik mijn zonnige schoenen wel.
PS: Voor degenen die zich afvragen hoe het met de "pantalon" zit, just don't ask! >_< Het feit dat hier weer een rokje verschijnt zegt volgens mij genoeg, nee?

zondag 11 maart 2012

Mlle Assorti erkent haar verslavingen.

Elk jaar met rood aangeduid in mijn agenda: de Retrobeurs van de Kringloopwinkels. Elk jaar opnieuw neem ik me voor om daar vroeg bij te zijn, zodat ik mijn slag kan slaan (ik wil al een hele poos een salontafel op de kop tikken) maar elk jaar opnieuw mislukt dat plan. Om tien uur gingen de deuren open, maar om half elf hing er op elk meubelstuk dat de moeite (en betaalbaar) was al een groene "verkocht"-bol.
Maar dat wil niet zeggen dat we ons daar niet geamuseerd hebben, want er viel nog heel veel ander moois te scoren! 
U weet dat al, of misschien ook niet, maar ik heb een zwak voor vintage-servies. Ik heb dan ook geen enkel bord, glas of kopje in mijn bezit dat nieuw is. Het begon met een compleet servies dat ik ooit cadeau kreeg, maar verder zijn het allemaal samenraapsels uit kringloopwinkels, rommelmarkten, ... waar ik niet aan kon weerstaan. 
En zo ging het ook gisteren weer; aanschouw mijn nieuwe aanwinsten!
Deze deden mij direct aan Alice in Wonderland denken, aan "We verven de rozen rood" en thee bij de Mad Hatter. Het zijn stevige kopjes, van Boch, om een goeie "zjat" thee uit te drinken. I like!
En deze staan al te pronken in mijn vitrinekast, want ik vind ze bijna te mooi om uit te drinken. Het zijn heel fragiele kopjes en ze zijn hier en daar al een wat versleten, maar ik vind zo geweldig schoon van tekening en vorm! 
Verder werd er op de Retrobeurs ook nog aan textielverslaving gedaan. Maar al dat moois draait nog rond in mijn wasmachine, dus dat zal voor volgende keer zijn.


Edit: Bij het zien van dit filmpje smelt mijn voornemen om er in't vervolg vroeg bij te zijn als sneeuw voor de zon! Creepy!

dinsdag 6 maart 2012

Wat. Een. Schijf!

Jaja, de carnavalsgekte is hier voorbij, en het was weer machtig mooi. Alle bloed, zweet en hier en daar wat tranen (van het lachen) waard. 
Om het zwarte gat en mijn lege living op te vullen wordt hier aan van alles tegelijk gewerkt. Bloesjes die dromen van de lente, en natuurlijk "de pantalon"
Dat laatste loopt tot nu toe gesmeerd, mede dankzij deze plaat, die ik intussen al elvendertig keer ge-repeat heb. 
Ik ga maar eens naar de platenwinkel denk ik...